Martin's Zijspoor

EEN BLOG MET MODELSPOOR GERELATEERDE ARTIKELEN DOOR DE OGEN VAN

MARTIN DOMBURG.

Op FaceBook te volgens als Martin's Zijspoor

TjoeTjoe bitches!!! Ik speel met treintjes......

Ja juist ja, ik speel met treintjes en ben der nog trots op ook. Dit keer even geen technisch verhaal maar gewoon een beetje hersenspinsel uit mijn gewone leventje. Vrij kort op het vorige blog maar ach, zit wat in mijn hoofd en dat moet er dan uit. Maar uhmm waar was ik? O ja, Tjoe Tjoe

Nee ik ben niet helemaal doorgedraaid maar steek graag de spot met mijzelf en mijn hobby. Doordeweeks een stoere jongen op de bouw omringt door lassers, monteurs en andere ruige mannen met baarden en tatoeages. (Ja de cliches zijn niet voor niets cliches) Allemaal lieve jongens met een goed hart en een dosis testosteron om stoer te mogen doen. Maar in de avond en in het weekend speel ik graag met treintjes. Wat zouden hun dan doen.....

En weet je wat het gekke is, er zijn er best veel die dat doen! Op de klus waar ik nu loop zijn er sowieso al 2 anderen en bij mijn werkgever nog meer. Zo heel gek is het dus helemaal niet dat er mensen zijn die het leuk vinden om met speelgoed te spelen. Maar pas op!! Noem het bij een modelspoorder geen speelgoed! Daar is het veel te duur voor en net als bij mij is de regel voor kinderen: handjes thuis. Ik durf er gewoon voor uit te komen dat ik naast vrouwen, motoren en bouwen graag met treintjes speel.

Wat ik zo leuk vind aan die dingen, eigenlijk helemaal niets. Nou ja, laat ik het anders verwoorden. Na 10 minuten rijden ben ik dat alweer zat, het bouwen is hetgeen wat ik leuk vind om te doen. Vooral de electronica boeit me enorm. Je creeërt eigenlijk een soort van fantasiewereld die je probeert zo accuraat mogelijk na te bootsen. Sommigen doen dat met scenery, huisjes en bergen. Ik probeer dat met electronica. Naast meestal heel veel tegelijk rijdende treinen bestuurd door een computer, is het ook leuk om diverse lichteffecten na te bootsen. Zoals laslichten in een werkplaats. Dag- en nachtsimulatie met onweer. Of een bepaald scenario met een brandend gebouw, of een overval op een bank, noem het maar op. En ik doe dat dan met smd leds en allerlei schakelingen en besturingen.

Waarom heb ik dit zo in de kop?

Laatst werd er weer hard gelachen om Martha (mijn bijnaam op de bouw) en zijn treintjes. Spiegeleitje en petje op tjoetjoe roepen. Ach ik lach dan gewoon net zo hard mee want ergens is het ook best grappig. Maar ondertussen weten mijn collega’s ook wel dat het een serieuze zaak is en dat ik er een mooie bijbaan aan over houdt. Maar het is ook wel eens frustrerend als het weer eens over niets anders gaat als voetbal, een sport met 22 korte broek dragende samen douchende overbetaalde mannen die achter een bal aan rennen.

Heb dat zelf ook gedaan, vroeger toen ik nog mee wilde doen met de rest. Maar dit mannetje die met treintjes speelt heeft wel een gezinnetje, met kinderen. Net als de rest. En ik doe ook best wel stoere dingen hoor zoals motorrijden, hell heb zelfs wegraces gedaan. Dus zo’n nerd ben ik dan ook weer niet. Zat vroeger ook gewoon achter de meiden aan en dronk teveel bier in de kroeg. Maar waar gaat het dan mis.... Nou nergens, wie denk dat treintje rijden raar is heeft zelf iets goed mis.

Dit hersenspinseltje kwam als eerste naar boven (beetje druppel-emmer-plons verhaal) toen van het weekend de Stoom Stichting Nederland met de grootste duitse fluitketel in Nederland (Baureihe 01, sneltreinlocomotief met 1650 kW vermogen en een donders gewicht van 110 ton) zich van Stadskanaal terug naar Rotterdam bewoog. Uiteraard staat het spoor gevuld met treinspotters en wat gebeurd er dan bij Dronten? Een 4-delige koploper rijdt pal voor de stomer langs als hij langskomt en het filmpje komt op Dumpert. Ik moest er stiekem ook wel om lachen hoor, haha pechvogels.

Maar dan die reacties, ook op FaceBook. Dan wordt heet treinliefhebbend Nederland neergezet als vrouwloos, sexloos, sociaal levenloze nerds zonder zinvol bestaan. En dan gaan even de haren overeind, ik heb niks met treinspotten. Vroeger wel eens gedaan maar goed ga er niet voor op pad. Maar waarom....

Waarom word het gros van Nederland gek als een Rotterdams voetbalteam met een spelersbudget van 20 miljoen verliest van een grote Engelse club met 860 miljoen op het veld? De wereld is te klein.

Waarom gaan we met zijn alles uit ons plaat als het talent Max gesandwiched word door twee Ferarri’s en eruit ligt in de race... Sport is een emotie? Ja dat klopt. Al heb ik niks met dat F1lerijden, geef mij maar twee wielen veel spannender.

O ja dat krijgen we nog, mijn grote held Rossi is geblesseerd en met een beetje geluk mag Nederlands toptalent Micheal van der Mark zijn zitje overnemen... Wait Whut? Een jongen uit Rotterdam gaat op de motor van IllDottore, de grootste motorracer allertijden zitten en het opnemen tegen de créme de la créme van de motorsport.... Nee een blokje bij NOS kan het krijgen.....

Ik bedacht me ineens dat het treinspotten en de bovengenoemde sport momenten wel eens wat met elkaar gemeen hebben. Het is een evenement of gebeurtenis waar iedereen die het wat doet lang naar uit heeft gekeken. Een moment die je niet wilt missen...... Tot het misgaat. Dan zijn we teleurgesteld en vinden we het niet leuk als anderen ons uitlachen. Althans bij voetbal niet nee, dan slaan ze elkaar de hersenen in. Zie je dat een treinspotter al doen?

Ben ik dan te slim, of zijn reaguurders op social media dan zo dom? Of ben ik gewoon dom dat ik der over in ga zitten? Nou zitten, schrijf gewoon een blog weg erover, verder gaat het wel goed met me hoor.

Maar die treintjes.... Laat mij dan maar lekker een nerd zijn die overdag lasvonken en slijpspetters trotseert en s’avonds lekker met electronica zit te klooien om een trein te laten rijden. Bereik je meer mee dan je druk maken om wat anderen denken!

Groetjes Martin