Martin's Zijspoor

EEN BLOG MET MODELSPOOR GERELATEERDE ARTIKELEN DOOR DE OGEN VAN

MARTIN DOMBURG.

Op FaceBook te volgens als Martin's Zijspoor

Betweter jij het beter?

Je kent ze vast wel, de modelspoorwereld zit er vol mee; Betweterige modelspoorders. Van die mensen die altijd denken alles beter te weten als een ander, en ik ben er ook zo één. Altijd maar de drang mezelf te bewijzen en ervoor te zorgen dat ik de waarheid spreek. En daarbij speelt altijd regel 1: Ik heb altijd gelijk!

Klinkt heel negatief nietwaar, is het ook. Tegelijk ik dit schrijf geeft het me een naar gevoel. Want het gekke is dat ik zelf een hekel heb aan betweterige mensen, mensen die hun gelijk willen of moeten halen. En ik ga meteen eerlijk zijn, ik denk dat iedereen dat wel een beetje heeft. Alleen bij de een blijft het verborgen in hun eigen fantasie en de ander heeft de drang om zich te bewijzen. Nu dat laatste heb ik dus erg last van, alleen dan in een positieve zin.

Nou ja positief, soms eindig ik wel eens in een discussie met goede vrienden over een topic en dan heb ik best moeite om door te krijgen dat een ander gelijk heeft en je het zelf gewoon verkeerd verwoord wat je bedoeld. Maar hoe kan ik dat dan positief bedoelen? Het is geen mooie eigenschap van een mens, of toch wel?

Er zijn volgens mij drie soorten modelspoorders, de eerste noemde ik al, de stille. Een groep modelspoorders die gewoon hun eigen ding doen en zich niks aantrekken van wat een ander vind. Ik wou dat ik die groep kon zijn, of toch niet…. Ach het zou soms wel heel fijn zijn.

De andere twee staan meer op de voorgrond maar dan in een spagaat. Beetje duivel en engel tafereel. De ene modelspoorder is koppig en stug en wilt gewoon niet accepteren dat ze iets verkeerd zien. En als zij het accepteren doen ze er niets mee want het ligt niet aan hunzelf. Kortom een doodlopend spoor, deze groep is vaak alleen. De andere modelspoorder is een eigenwijze en is iemand die getriggerd word om uit te gaan zoek OF hij gelijk heeft of juist niet. Bij twijfel over hun gelijk (na uiteraard een vorig pleidooi) duiken ze in Google, Wikipedia, forums en andere bronnen om te achterhalen en te controleren. Indien ze het dan toch fout hebben vinden ze dat niet erg om toe te geven. Deze groep gebruikt hun trigger om beter te worden.

Ik zelf schaar me graag ook in die laatste groep. Zo had ik bijvoorbeeld jarenlang vol gehouden dat Doehler & Haass slechte decoders waren, tot ik na een heftige discussie erover ging twijfelen en ontdekte dat het juist hele uitstekende decoders waren met uitstekende eigenschappen. Nu kan ik niet meer zonder de decoders. Of recentelijk een discussie over mijn overstap van Windows naar Linux, hierin werd de helft van mijn argumentatie overboord gegooid door de tegenpartij, de andere helft wat bleef staan was mijn persoonlijke motivatie en die is onschendbaar. Maar er waren ook succesvolle discussies, zo sta ik nog steeds achter mijn keuze om ooit met Dinamo en iTrain te gaan werken in plaats van de gevestigde orde.

Want er is nog een fijne eigenschap van die laatste modelspoordersgroep, ik kan het totaal niet hebben als iemand zegt dat ik iets niet kan. En dan ga ik echt tot het uiterste om te laten zien dat ik het juist wel kan. Deze vorm van prestatiedrang maakt mij wel tot wie ik nu ben, en heeft grote deels mijn leercurve bepaald. Van niks naar heel veel in een korte tijd.

Maar waar gaat het nu het meeste fout? Volgens mij op het forum en op social media. De eerste groep leest vaak, of post wat van zijn aanwinsten of bouwsels. Waar het hele mediabedrijf echter niet van kan leven. Daar zorgen de twee andere modelspoorders voor, het bepaald ook direct de sfeer van zijn topic vind ik altijd. Heb je veel koppige dan wordt het vaak gescheld en gevloek. Heb je de eigenwijze dan is het vaak een verhitte discussie die geblust word en eindigt met wat lieve woorden.

De groepen kan je ook mengen en dan krijg je hele interessante vaak ook hechte vriendschappen. En dat kan alleen door een normale communicatie ontstaan. Zo heb ik ooit een WatssApp groep opgericht genaamd MC de Spoorstaaf, eerst met een paar vrienden en langzamerhand groeide die groep uit tot nu reeds 18 mannen en vrouwen. Hierin zit een grote mengelmoes van de stille, koppige en eigenwijze modelspoorder. Soms botst het, soms ontploft het maar wat de kracht van zon groep is dat je elkaar gaat accepteren zoals iemand is. En dan ontstaan er hechte vriendschappen die volgens mij nooit meer stuk gaan.

Maar hoe kom je nu van je zolderkamer, vanachter je reaguurdersstoel vandaan om ook zo een vriendengroep te krijgen? Nou niet op FaceBook, ook niet op het Forum. Dat krijg je pas als je iemand persoonlijk spreekt. Dan weet je zijn karakter en nuance, dan pas kan je een geschreven stuk tekst interpreteren zoals de schrijver het bedoeld heeft. Soms lees ik wel eens stukken tekst en reacties van hobbyisten (o ja dat waren we, hihi vergeten) die helemaal verkeerd worden opgepakt. Doordat ik vaak mijn gezicht laat zien op beurzen, feesten en partijen leer ik veel van deze modelspoorders kennen en dan zijn die berichten ineens helemaal niet meer zo aanvallend of haatdragend. Snap ik ineens dat het misschien wel gewoon grappig of sarcastische humor is…. He dan zijn de reaguurders op hun zolderkamer ook ineens weer mensen met een ziel en gevoel en sommigen zelfs een hart. Geloof me als ik zeg dat de ergste vreselijkste reaguurders in real-life vaak echt hele toffe en aardige of grappige mensen zijn.

Ik ben mezelf steeds meer aan het afleren impulsief te reageren, zouden meer mensen moeten doen :)

Groetjes Martin